بزرگ‌ترین تصمیم هنگام انتخاب یک پایگاه داده، انتخاب پایگاه داده رابطه‌ای SQL یا پایگاه داده غیررابطه‌ای NoSQL است. یک پایگاه داده رابطه‌ای اکثر اوقات گزینه مناسبی است اما برای مجموعه داده‌های بزرگ و آنالیز داده‌های بزرگ این‌طور نیست و دلیل اصلی محبوبیت سیستم‌های پایگاه داده غیررابطه‌ای در شرکت‌های بزرگ اینترنتی مانند گوگل و یاهو و آمازون و غیره همین است. بااین‌حال تصمیم انتخاب بانک اطلاعات چندان ساده نیست.

هردو پایگاه داده SQL و NoSQL دارای ساختار متفاوت و روش‌های مختلف ذخیره‌سازی داده‌ها است. بنابراین انتخاب بر اساس نوع پایگاه داده که برای یک پروژه نیاز است صورت می‌گیرد.

هردو نوع SQL و NoSQL با هدف ذخیره‌سازی داده‌ها عمل می‌کنند، اما روش‌های بسیار متفاوتی برای انجام این کار دارند. درک اختلافات موجود بین این دو گزینه برای انتخاب آگاهانه در مورد نوع بانک اطلاعاتی بسیار حائز اهمیت است.

برخی از اختلافات SQL و NoSQL به شرح زیر هستند:

  • زبان

در مورد پایگاه داده SQL می‌توان این‌گونه تصور کرد: در دنیای بانک اطلاعاتی همه انگلیسی صحبت می‌کنند اگر در وسط آن به زبان فارسی صحبت کنید کاملاً گیج‌کننده خواهد بود. بانک‌های اطلاعاتی SQL داده‌های مبتنی بر SQL را دست‌کاری می‌کنند که یکی از متنوع‌ترین و گسترده‌ترین زبان در دسترس است. اگرچه این امر آن را به یک انتخاب ایمن تبدیل می‌کند اما می‌تواند محدودکننده نیز باشد، دلیل آن است که نیاز به طرح‌های از پیش تعریف‌شده برای تعیین ساختار داده قبل از کار با آن وجود دارد و این تغییر ساختار گیج‌کننده خواهد بود، مثل استفاده از زبان فارسی.

در مورد پایگاه داده NoSQL این‌گونه می‌توان تصور کرد که: چندین زبان در پایگاه داده صحبت می‌شود درحالی‌که این دنیا آشوب آور خواهد بود، صحبت کردن به فارسی خوب خواهد بود چون کس دیگری پیدا خواهد شد که بفهمد. NoSQL دارای یک طرح پویا برای داده‌های بدون ساختار است و داده‌ها به روش‌های مختلفی ذخیره می‌شوند، مستند گرا، گرافیکی، متنی،ستون گرا و غیره.

  • مقیاس‌پذیری

بانک‌های اطلاعاتی SQL به‌صورت عمودی قابل مقیاس‌پذیری هستند. این بدان معناست که با افزایش مواردی مانند CPU و RAM و SSD می‌توان باروری یک سرور واحد را افزایش داد. از طرفی دیگر بانک‌های اطلاعاتی NoSQL به‌صورت افقی مقیاس‌پذیر هستند و با اضافه کردن یا خرد کردن سرورهای بیشتر در پایگاه داده NoSQL می‌توان ترافیک بیشتری را اداره کرد. NoSQL می‌تواند بزرگ‌تر و قدرتمندتر شود و پایگاه داده NoSQL گزینه مناسب‌تری برای مجموعه داده‌های بزرگ و درحال تغییر است.

  • طراحی Schema

یک Schema به نحوه سازماندهی داده در یک بانک اطلاعاتی اشاره دارد که دو نوع SQL و NoSQL بسیار متفاوت می باشد. برای درک بهتر به این موضوع می پردازیم:

NoSQL-Meme

به این معناست که سرپرستان پایگاه داده ضعیف نمی‌توانند جدولی را در NoSQL پیدا کنند چون تعریف Schema ی استاندارد برای NoSQL وجود ندارد. یا مبتنی بر اسناد یا مبتنی بر گرافیک و یا جفت‌های باارزش کلیدی هستند. اما پایگاه داده‌های SQL دارای یک Schema هستند. تفاوت در Schema باعث می‌شود که پایگاه داده رابطه‌ای SQL گزینه بهتری باشد.

  • جامعه

SQL یک فناوری بالغ است و بسیاری از توسعه‌دهندگان باتجربه آن را به‌راحتی درک می‌کنند. پشتیبانی بسیار خوبی برای کلیه بانک‌های اطلاعاتی SQL از فروشندگان وجود دارد. مشاوران مستقل زیادی هستند که می‌توانند برای استقرار در مقیاس بزرگ به پایگاه داده SQL کمک کنند.

از طرفی دیگر NoSQL بسیار جوان است و برخی از پایگاه داده‌های NoSQL به پشتیبانی جامعه متکی هستند همچنین متخصصان محدودی برای تنظیم و استقرار گسترده  NoSQL در مقیاس بزرگ در دسترس هستند.

آیا NoSQL  سریع‌تر از SQL است؟

NoSQL سریع‌تر از SQL نیست همان‌طور که SQL سریع‌تر از NoSQL نیست. این بدان معنا است که سرعت به‌عنوان عاملی برای پایگاه داده‌ها بستگی به متن دارد.

بانک‌های اطلاعاتی SQL پایگاه داده‌های عادی هستند که داده‌های آن‌ها در جدول‌هایی تقسیم می‌شوند تا از افزونگی و تکثیر داده‌ها جلوگیری شود. در این حالت بانک‌های اطلاعاتی SQL سریع‌تر از NoSQL برای پیوست و نمایش و به‌روزرسانی هستند.

از طرفی دیگر پایگاه داده‌های NoSQL برای داده‌های بدون ساختار طراحی‌شده‌اند در این حالت داده‌ها در کنار هم ذخیره می‌شوند و تقسیم نمی‌شوند. بنابراین عملیات خواندن و نوشتن در یک واحد داده، نسبت به پایگاه داده‌های SQL سریع‌تر است.

آیا NoSQL برای برنامه‌های Big Data بهتر است؟

بانک‌های اطلاعاتی NoSQL برای داده‌های حجیم ساخته‌شده‌اند زیرا پایگاه داده رابطه‌ای موجود قادر به مقابله با افزایش الزامات پردازشی داده نبوده است. مقادیر زیادی از داده‌های تحلیلی می‌توانند در پایگاه داده NoSQL برای تجزیه‌وتحلیل ذخیره شوند. نمونه‌ای از این داده‌ها ، داده‌های سایت‌هایی مانند: فیس‌بوک – اینستاگرام و توییتر و غیره است.

نتیجه‌گیری

انتخاب بین SQL و NoSQL کاملاً به شرایط فرد بستگی دارد زیرا هر دو مورد مزایا و معایبی دارند. بانک‌های اطلاعاتی SQL مدت‌هاست که با Schema و ساختار مجموعه‌ای ثابت ایجاد می‌شوند و برای برنامه‌هایی که به معاملات چند ردیفی یک سیستم حسابداری که برای ساختار رابطه‌ای ایجادشده‌اند ایدئال است.

پایگاه داده NoSQL به‌راحتی قابل مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیر و ساده هستند زیرا هیچ Schema سفت و سختی ندارند و برای سیستم‌های مدیریت محتوا، برنامه‌های کاربردی داده‌های بزرگ و تجزیه تحلیل و غیره ایده آل هستند.