انواع زبان های برنامه نویسی رابط میان شخص و سیستم کامپیوتری می‌باشند. بدین منظور که برای پیاده سازی کردن یک نرم افزار که قابل اجرا در سیستم‌های کامپیوتری باشد، نیازمند یک زبان برنامه نویسی هستیم. با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی موجود، قادر به برقراری ارتباط با سیستم کامپیوتری و برنامه‌ریزی آن خواهیم بود. پس با توجه به مواردی که در دوره ی آموزشی شروع برنامه نویسی هم بیان کردیم، یادگیری یک زبان کدنویسی یکی از ملزومات ورود به دنیای برنامه نویسی است. در این مقاله به معرفی انواع زبان های برنامه نویسی و کاربرد انها میپردازیم.

انواع زبان های برنامه‌ نویسی

انواع زبان های برنامه‌ نویسی

به دلیل تنوع بالا در سیستم عامل‌ها و نیز رقابت شرکت‌های نرم افزاری، تعداد انواع زبان های برنامه‌ نویسی بسیار افزایش یافته است. اما تمامی زبان های برنامه نویسی برای شروع یا کار کردن در این برهه زمانی مناسب نیستند. برخی از این زبان‌ها منسوخ شده و جای خود را به زبان‌های برنامه‌نویسی جدید‌تر داده اند. در ادامه برخی از مشهور‌ترین و پر کاربرد‌ترین زبانها برای برنامه‌نویسی را مورد بررسی قرار میدهیم:

زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت

جاوا اسکریپت یکی از انواع زبان های برنامه نویسی سطح بالا، تفسیری و شی‌گرا می‌باشد. از این زبان برنامه‌نویسی برای توسعه سایت، برنامه‌نویسی ویندوز، توسعه اپلیکیشن موبایل و بازی‌سازی استفاده می‌شود. در واقع می‌توان گفت که جاوا اسکریپت یک زبان همه فن حریف است. اما اگر به صورت اختصاصی‌تر بررسی کنیم، از زبان جاوا اسکریپت بیشتر در طراحی و توسعه سایت استفاده می‌شود.

زبان برنامه نویسی کاتلین

کاتلین یکی از انواع زبان های برنامه نویسی شی‌گرا، کراس پلتفرم، سطح بالا و کامپایلری می‌باشد که توانایی تولید کد‌های جاوا اسکریپت را نیز دارد. دلیل کراس پلتفرم بودن کاتلین همین توانایی در تولید کدهای جاوا اسکریپت است. وقتی کد کاتلین تبدیل به جاوا اسکریپت شود، در هر زمینه‌ای قابل استفاده خواهد بود.

البته کاتلین به صورت تخصصی برای استفاده در سیستم عامل اندروید پیاده‌سازی شده است. یعنی در حال حاضر برنامه نویسان اندروید از زبان برنامه‌نویسی کاتلین برای تولید اپلیکیشن‌های اندروید استفاده می‌کنند. کاتلین زبانی جدید، آینده دار و قدرتمند است.

زبان برنامه نویسی جاوا

جاوا نیز همانند کاتلین یک زبان شی‌گرا، کامپایلری و سطح بالاست. در گذشته از جاوا برای برنامه‌نویسی اندروید استفاده می‌شد که با ورود کاتلین به دنیای برنامه نویسی، دیگر کمتر کسی از جاوا در زمینه اندروید استفاده می‌کند. اما جاوا یک زبان حرفه‌ای بوده که صرفا برای توسعه اپلیکیشن‌های اندروید ساخته نشده. از جاوا در زمینه‌های متعدد و متنوعی استفاده می‌شود.

با استفاده از زبان برنامه‌نویسی جاوا شما قادر به پیاده‌سازی سرور، برنامه‌نویسی اندروید، برنامه‌نویسی ویندوز، بازی‌سازی و حتی برنامه‌نویسی اشیا خواهید بود. برنامه‌نویسی اشیا به منظور کدنویسی برد‌ها و سخت‌افزار‌هایی نظیر آردوینو می‌باشد. بد نیست بدانید که بخش عظیمی از سرور‌های گوگل با زبان جاوا نوشته شده اند.

زبان برنامه نویسی پایتون

زبان پایتون یک زبان جدید و سطح بالاست که بسیار سینتکس ساده و مختصری دارد. پایتون به علت جدید بودن و داشتن syntax مختصر، مورد توجه بسیاری از برنامه نویسان قرار گرفته و معمولا افراد زیادی برای شروع برنامه‌نویسی به سراغ آن می‌روند. پایتون مخصوص یک پلتفرم خاص نبوده و با استفاده از کتابخانه‌های متنوعی که دارد، از هوش مصنوعی و پردازش داده گرفته تا ساخت بازی‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زبان برنامه نویسی PHP

PHP یک زبان اسکریپتی است که سمت سرور اجرا و پردازش می شود. از زبان PHP برای پیاده سازی سرور سایت ها و API اپلیکیشن ها استفاده می کنند. این زبان برنامه نویسی ابتدا توسط سرور وبسایت پردازش شده و سپس به صورت کد های  HTML برای مرورگر فرستاده می شود تا خروجی نهایی به کاربر نمایش داده شود.

زبان برنامه نویسی #C

سی شارپ یکی از انواع زبانهای برنامه نویسی بسیار پرطرفدار می‌باشد. دلیل محبوبیت سی شارپ، شرکت سازنده آن یعنی مایکروسافت است. سی شارپ یک زبان شی‌گرا و سطح بالاست که برای برنامه‌نویسی ویندوز و بازی‌سازی در موتور unity مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته کاربرد سی شارپ به همین موارد محدود نمی‌شود.

سی شارپ در APIنویسی و طراحی سایت با استفاده از پلتفرم ASP و اپلیکیشن‌نویسی با پلتفرم زامارین نیز استفاده می‌شود. هرچند می‌توان گفت که سی شارپ یک زبان چند سکویی یا کراس پلتفرم با کاربرد‌های فراوان است؛ اما در تمام زمینه‌ها عملکرد خوبی ندارد. برای برنامه‌نویسی ویندوز و بازی‌سازی عالی اما برای نوشتن نرم‌افزار‌های موبایل دارای نواقص بسیاری است.

زبان برنامه نویسی Swift

زبان سوئیفت هم یک زبان شی‌گرا، سطح بالا و کامپایلری می‌باشد که توسط شرکت اپل به دنیا معرفی شده است. این زبان در برنامه‌نویسی آیفون و مک بوک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع با این زبان می‌توان برای محصولات شرکت اپل نظیر سیستم عامل IOS و MAC برنامه‌نویسی کرده و نرم‌افزار تولید کرد. در زمینه تولید نرم‌افزار برای محصولات اپل، دست شما آنچنان باز نخواهد بود و در نهایت به زبان سوئیفت نیاز دارید.

بهترین زبان برنامه نویسی کدام است؟

هیچ زبان و زمینه‌ای به عنوان بهترین زمینه وجود ندارد. هر کدام از انواع زبان های برنامه نویسی کامپیوتر در جای خود می‌توانند بهترین و پرکاربردترین باشند. به عنوان مثال در زمینه برنامه‌ نویسی اندروید، کاتلین بهترین است؛ اما برای برنامه ‌نویسی ویندوز دیگر کاتلین استفاده نشده و سی شارپ بهترین خواهد بود.

پس پرسیدن این سوال که کدام زبان برنامه نویسی، بهترین زبان است، درست نیست. شما ابتدا بایستی زمینه مدنظر خودتان را انتخاب کرده و سپس به دنبال بهترین زبان‌ های برنامه‌ نویسی در آن زمینه باشید.

دلیل ازدیاد زبان های برنامه نویسی

تعداد کامپیوتر‌های موجود بسیار زیاد و تنوع آن‌ها بالاست؛ به همین دلیل برای سیستم‌های کامپیوتری مختلف، سیستم عامل‌های متنوعی نیز طراحی و توسعه داده شده است. به عنوان مثال سیستم عامل ویندوز برای لب تاب‌ها و کامپیوتر‌های رومیزی یا همان Desktop طراحی شده؛ یا سیستم عامل اندروید برای گوشی‌ها و سایر دستگاه‌های هوشمند نظیر ساعت، تلویزیون و خودروهایی که امکان برنامه ریزی دارند ساخته شده است.

اما سوال اساسی این است که دلیل وجود انواع زبان ‌های برنامه‌ نویسی چیست؟ چرا بیش از ۱۰۰ نوع زبان برنامه‌نویسی مختلف تولید و عرضه شده است؟ یعنی با استفاده از یک زبان برنامه‌نویسی نمی‌شود برای همه سیستم‌ها برنامه‌نویسی کرد؟ دلیل ازدیاد زبانها در برنامه‌نویسی را می‌توان از سه منظر مورد مطالعه و بررسی قرار داد:

دلیل ازدیاد زبان های برنامه نویسی

1 – تنوع سیستم عامل ها

سیستم های عامل همانند کشور های مختلف در دنیا هستند. همانگونه که برای رفتن به آلمان نیازمند زبان آلمانی و برای ارتباط با چینی‌ها به زبان چینی نیاز داریم؛ جهت ارتباط با سیستم عامل های مختلف هم نیازمند انواع زبان های برنامه نویسی خواهیم بود. مثلا برای ارتباط برقرار کردن با سیستم عامل اندروید، زبان برنامه نویسی کاتلین منتشر شده تا این مسئولیت را به صورت تخصصی به عهده بگیرد.

2 – رقابت شرکت های نرم افزاری

سوال دیگری که به وجود می‌آید این است که چرا چندین زبان برای یک سیستم عامل تولید شده اند؟ مثلا زبان جاوا برای برنامه ‌نویسی در سیستم عامل اندروید وجود داشت؛ چرا زبان کاتلین تولید شد؟ دلیل این امر، نواقص موجود در زبان‌های قبلی و رقابت شرکت‌های نرم افزاری است. هر شرکتی با تولید زبان برنامه‌نویسی جدید سعی در گرفتن حوزه مدنظر خود دارد.

به عنوان مثال با اینکه شرکت سامسونگ برای سیستم عامل اندروید، گوشی‌های متنوع و جذابی تولید می‌کند؛ اما شرکت‌های شیائومی و HTC هم بیکار ننشسته و شروع به ایجاد رقابت با تولید گوشی‌های بهینه‌تر یا ارزان‌تر می‌کنند. پس این رقابت بین شرکت‌های مختلف، سبب افزایش تعداد و انواع زبان ‌های برنامه ‌نویسی خواهد شد.

3 – منسوخ شدن زبان‌ های برنامه نویسی

گاهی ممکن است شرکت دیگری قصد ایجاد رقابت نداشته باشد. اما خود شرکت فعلی اقدام به طراحی و ارائه زبان برنامه‌نویسی جدید کند. دلیل این کار هم پیشرفت تکنولوژی و احساس نیاز به زبان برنامه‌نویسی جدید می‌باشد. مثلا زبان جاوا چندین سال پیش و با توجه به دانش محدود همان زمان تولید و طراحی شده است. اکنون و پس از گذشتن سال‌های طولانی، احساس نیاز به زبانی جدید افزایش پیدا کرده؛ پس شرکت سازنده شروع به پیاده‌سازی زبانی جدید با امکانات و ویژگی‌های بروز می‌کند.

بررسی سطوح زبان‌های برنامه نویسی

انواع زبان برنامه نویسی را بر اساس معیار‌های متنوعی می‌توان دسته‌بندی کرد. به عنوان مثال ما همواره دو نوع زبان برنامه‌نویسی کامپایلری و مفسری خواهیم داشت. یا اینکه می‌توانیم بر اساس حوزه فعالیت و زمینه کاری، دسته‌بندی زبان‌ها را انجام دهیم. اما یک دسته‌بندی دیگر نیز وجود دارد؛ آن‌هم از نظر سطح دشواری زبان برنامه‌نویسی می‌باشد.

سطح دشواری یک زبان برنامه‌نویسی بر اساس میزان نزدیک بودن آن به زبان محاوره‌ای محاسبه می‌شود. البته به این نکته نیز دقت کنید که زبان‌های برنامه‌نویسی با زبان انگلیسی پیاده‌سازی می‌شوند. پس هر چقدر یک زبان به محاوره انگلیسی نزدیک‌تر و قابل فهم‌تر باشد، سطح بالاتر خواهد بود. در حال حاضر دسته‌بندی زبان‌ها در سه سطح انجام می‌شود:

  1. زبان های سطح بالای برنامه نویسی
  2. زبان های برنامه نویسی سطح میانی
  3. زبان های برنامه نویسی سطح پایین

زبان سطح پایین یا همان زبان ۰ و ۱ که کار کردن با آن دشوار و غیر ممکن است. اما در زمان‌های نه چندان دور از زبان‌های سطح میانی زیاد استفاده می‌شده است. در حال حاضر نیز زبان‌هایی نظیر زبان C که میانی هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما اکثر برنامه نویسان در حال حاضر به سراغ زبان‌های سطح بالا رفته اند.

زبان های برنامه نویسی Native و Cross Platform

همانطور که برای رفتن به کشور‌های دیگر علاوه بر اینکه می‌توانیم زبان همان کشور را یاد بگیریم، قادر به استفاده از زبان انگلیسی نیز هستیم؛ در برنامه‌نویسی نیز زبان‌های چند سکویی دقیقا عملکرد انگلیسی را خواهند داشت. یعنی با استفاده از یک پلتفرم چند سکویی مانند فلاتر می‌توانیم برای اندروید، IOS و حتی ویندوز برنامه‌نویسی انجام دهیم.

البته باید به این نکته هم دقت کنید که زبان‌های کراس پلتفرم یا همان چند سکویی هرگز قدرت یک زبان Native را نخواهند داشت. مثلا شما اگر در یک روستای دور افتاده از کشور چین نیاز به برقراری ارتباط با مردم را داشته باشید، زبان انگلیسی کاربردی نخواهد داشت. در آن مکان نیازمند زبان نیتیو کشور چین یعنی چینی خواهید بود.

زبان‌های Native مختص به سیستم عامل‌های مختلف طراحی و پیاده‌سازی شده اند. مثلا زبان برنامه‌نویسی کاتلین برای برنامه‌نویسی اندروید طراحی شده. به دلیل اختصاصی بودن زبان‌های نیتیو برای یک سیستم عامل خاص، معمولا برنامه‌های نیتیو دارای سرعت و عملکرد بالاتری نسبت به ابزار‌های کراس پلتفرم هستند.

کاربرد انواع زبان های برنامه نویسی

همانطور که برای صحبت کردن با سایر انسان‌ها نیازمند زبان محاوره‌ای هستیم، برای برقراری ارتباط با کامپیوتر‌ها نیز نیاز به یک زبان واسط خواهیم داشت. زبان برنامه‌نویسی باید برای سیستم مدنظر ما قابل درک و رصد باشد. به عنوان مثال اگر با یک شخص چینی که فارسی یاد ندارد به زبان فارسی صحبت کنیم، او هیچ درکی از سخنان ما نخواهد داشت. پس زبان برنامه‌نویسی مورد استفاده توسط ما باید برای کامپیوتر مدنظر هم قابل درک باشد.

زمانی که سخن از کامپیوتر به میان آید، ذهن شما بر روی سیستم‌های رومیزی و لب تاب‌ها متمرکز خواهد شد. در صورتی که منظور از کامپیوتر، تمام وسایل سخت افزاری قابل برنامه ریزی می‌باشد. یعنی به هر وسیله سخت افزاری که قابلیت برنامه ریزی و اجرای دستورالعمل را داشته باشد، کامپیوتر می‌گویند.

کامپیوتر‌ها نمونه‌های متنوعی دارند؛ از گوشی‌های هوشمند گرفته تا لب تاب ها، ماشین‌های هوشمند، عینک‌های واقعیت مجازی، ساعت‌های هوشمند و حتی ماشین حساب ها، همگی نمونه‌هایی از کامپیوتر‌ها محسوب میشوند. پس برای تولید نرم افزاری که بر روی این سیستم‌های کامپیوتری نصب و اجرا شود، نیازمند زبان ‌های برنامه‌ نویسی هستیم.

زبان مشترک همه کامپیوتر ها

فهمیدیم که در جهت استفاده بهینه از امکانات هر سیستم عاملی، زبان برنامه‌نویسی مخصوصی برای آن سیستم عامل تولید شده است. اما مگر غیر از این است که همه این سیستم عامل‌ها بر روی کامپیوتر اجرا می‌شوند؟ پس چرا نمی‌توان از یک زبان واحد برای تمام کامپیوتر‌ها استفاده کرد؟ آیا به تعداد کامپیوتر‌های موجود، زبان و سیستم عامل جدید تولید می‌شود؟

اولا باید توجه داشته باشید که اکثر سیستم عامل‌ها در کامپیوتر‌های زیادی قابلیت اجرا دارند. مثلا اندروید در گوشی، ساعت، تلویزیون و حتی یخچال هوشمند قابل نصب و اجراست. پس به تعداد کامپیوتر‌های موجود، نیازمند سیستم عامل نخواهیم بود. اما زبان واحد میان کامپیوتر‌ها چیست؟ آیا چنین چیزی وجود دارد؟

بله! زبان مشترک میان تمام کامپیوتر ها، زبان ماشین می‌باشد. تمام سیستم‌های کامپیوتری که از یک CPU یا IC برای انجام پردازش‌ها و اجرای دستورات استفاده می‌کنند، زبان ماشین را به صورت مشترک می‌شناسند. پس زبان ماشین یا همان زبان صفر و یک، زبان اصلی تمام کامپیوتر هاست. البته زبان ماشین به شدت سخت و کار با آن طاقت فرسا می‌باشد.

زبان ماشین یا صفر و یک

زبان صفر و یک همانطور که از نامش پیداست متشکل از اعداد ۰ و ۱ می‌باشد. یعنی برای ذخیره‌سازی هر چیزی در سیستم از همین ۰ و ۱‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال اگر شما بخواهید حرف A را در سیستم ذخیره‌سازی کنید، عددی مانند (۰۱۱۱۰۰۱۱) در سیستم کامپیوتری ذخیره خواهد شد. با اینکه زبان ماشین زبانی مشترک میان تمام کامپیوتر‌های موجود است، اما یادگیری و کار با آن بسیار سخت خواهد بود.

به علت سخت بودن یادگیری زبان ماشین وعدم قبول برنامه نویسان برای تحمل این سختی ها، انواع زبان‌ های برنامه‌ نویسی سطح بالاتری به وجود آمدند. این زبان‌ها بسیار نزدیک به زبان انگلیسی و زبان محاوره‌ای انسان‌ها بوده و درک کردن و یادگیری آن‌ها بسیار ساده و راحت است.

پس دلیل اینکه از زبان ماشین برای تولید نرم‌افزار استفاده نمی‌کنیم، سختی یادگیری زبان ماشین وعدم وجود زمان کافی می‌باشد. چراکه در صورت استفاده از زبان ماشین برای تولید نرم افزار، پیاده‌سازی هر نرم افزاری ممکن است ده‌ها سال به طول انجامد. اما با استفاده از زبان‌های سطح بالا، تولید نرم‌افزار آسان‌تر و سریع‌تر پیش می‌رود.

روند اجرای زبان های برنامه نویسی در کامپیوتر

فهمیدیم که زبان صفر و یک، زبان مشترک میان کامپیوتر هاست. بد نیست بدانید که پردازنده‌ها نیز به جز زبان صفر و یک چیز دیگری را درک نکرده و صرفا قابلیت اجرای کد‌های ماشین یعنی همان ۰ و ۱‌ها را دارند. پس اینجا سوالی که مطرح می‌شود این است که سیستم کامپیوتری چگونه زبان‌های سطح بالا را درک و اجرا می‌کند؟

انواع زبان‌ های برنامه‌ نویسی سطح بالا صرفا برای برنامه نویسان طراحی و تولید می‌شوند. یعنی کدی که با زبان سطح بالا می‌نویسیم هم در نهایت بایستی به زبان ماشین تبدیل شود. به روند تبدیل کد‌های سطح بالا به کد‌های سطح پایین، کامپایل کردن کد گفته می‌شود.

نکته
مقاله پیشنهادی : برنامه نویسی چیست؟

کامپایلر چیست و چه کاربردی دارد ؟

در سیستم‌های کامپیوتری، نرم‌افزار‌هایی وجود دارند که عملیات تبدیل کد‌های سطح بالا به سطح پایین را مدیریت و اجرا میکنند. به این نرم‌افزار‌های مبدل، کامپایلر یا مترجم گفته می‌شود. وظیفه کامپایلر‌ها تولید کد ۰ و ۱ برای اجرا شدن در پردازنده می‌باشد.

کامپایلر‌ها معمولا در نرم‌افزار‌های توسعه یکپارچه یا همان IDE وجود دارند. این محیط‌های توسعه سبب افزایش کارایی برنامه نویسان می‌شوند. در واقع می‌توان گفت که بدون استفاده از کامپایلر‌ها و بدون ترجمه کردن کد‌های سطح بالا به زبان ماشین، امکان اجرای این کد‌ها توسط پردازنده وجود نخواهد داشت.

زبان‌های مفسری یا Interpreted چگونه کار میکنند ؟

با عملکرد کامپایلر‌ها آشنا شدیم و فهمیدیم که یک کامپایلر، کد نوشته شده را تبدیل به زبان ماشین می‌کند. کامپایلر‌ها یک فایل خروجی نهایی پس از ترجمه کردن در اختیار شما قرار می‌دهند. شما از این فایل فقط در یک سیستم عامل می‌توانید استفاده کنید. مثلا اگر کدی را به زبان کاتلین نوشته‌اید و خروجی apk برای اندروید گرفته اید، دیگر امکان نصب فایل apk در ویندوز و IOS را نخواهید داشت.

پس کامپایلر‌ها به سیستم عامل وابسته هستند اما در زبان‌های تفسیری بدین شکل نیست. مفسر‌ها شروع به تفسیر کردن خط به خط کد‌ها می‌کنند. به عنوان مثال به مرورگر خود توجه کنید. شما هر وبسایتی را در هر مرورگری می‌توانید باز کنید. چه مرورگر اندروید و چه مرورگر ویندوز و حتی لینوکس. پس برای باز کردن یک سایت، هیچ فایلی را بر روی گوشی یا لب تاب خود نصب نمی‌کنید.

در اینجا مرورگر یک مفسر محسوب می‌شود. یعنی کدی که در وبسایت قرار گرفته را خط به خط تفسیر کرده و به شما نمایش می‌دهد. مثلا در خط اول گفته شده که آیکون سایت را نمایش بده؛ پس این کد بررسی شده و لوگو برای شما به نمایش در می‌آید. از این نظر می‌توانیم انواع زبان‌ های برنامه‌ نویسی را در دو گروه کامپایلری و مفسری دسته‌بندی کنیم.

تفاوت کامپایلر و مفسر 

کامپایلر‌ها پس از اتمام کدنویسی شما شروع به ترجمه تمام برنامه می‌کنند. سپس یک فایل خروجی برای شما تولید کرده و چنانچه خطایی در کدهای شما وجود داشته باشد، خروجی نهایی ایجاد نشده و به Error برخورد می‌کنید. اما در مفسر‌ها بدین شکل نیست. زمانی که وبسایتی را باز می‌کنید، ممکن است خط کد شماره ۲۵۰ دچار مشکل باشد، اما وبسایت اجرا می‌شود.

در واقع می‌توان گفت که تمام کدهای بدون مشکل اجرا شده و همان خط کدی که مشکل‌ساز شده را اجرا نمی‌کند. یعنی ۲۴۹ خط کد سالم اجرا شده و تازه در اجرای ۲۵۰ امین خط کد، مفسر از بروز یک مشکل آگاه می‌شود. دلیل این امر هم تفسیر کردن خط به خط کدهاست. پس مفسر هیچ دیدی نسبت به کل کدها نداشته و از همان ابتدا، شروع به تفسیر خط به خط کدها می‌کند.

زبان‌های کامپایلری یا تفسیری ؟

هر دو نوع تفسیری و کامپایلری در سر جای خود مورد استفاده قرار می‌گیرند. نمی‌توان گفت کدام یک بهتر و کدام یک را نباید استفاده کرد. هرچند به دلیل تفسیر در لحظه، ممکن است کمی سرعت تفسیرگرها کندتر باشد. اما در کامپایل کردن، به دلیل تولید یک نرم‌افزار واحد و فایل اجرایی، سرعت اجرای نرم ازفزار هم می‌تواند افزایش یابد.

به این نکته نیز باید دقت کرد که در برخی مواقع مجبور به استفاده از تفسیرگر‌ها هستیم. مثلا برای تولید یک وبسایت، مرسوم نیست که یک فایل نصبی به کاربر خود بدهیم. وبسایت باید در مرورگر اجرا شده و فارغ از پلتفرم باشد. یعنی در هر سیستم عاملی که مرورگری بر روی آن نصب باشد، باید وبسایت بالا آمده و استفاده شود. پس در تولید وبسایت نیازمند تمام زبان های برنامه نویسی تفسیری خواهیم بود.

IDEیا محیط توسعه یکپارچه چیست ؟

IDE مخفف کلمات Integrated Development Environment به معنای محیط توسعه یکپارچه می‌باشد. محیط‌های توسعه، نرم‌افزار‌های یکپارچه و منظمی هستند که قابلیت‌های مختلفی نظیر ویرایش کردن، کامپایل کردن و دیباگ کردن را در اختیار برنامه نویسان قرار می‌دهند. در واقع هر برنامه‌نویسی برای اینکه بتواند برنامه‌ای را تولید کند، نیازمند ابزاری برای ویرایش کردن کد‌های خود خواهد بود.

مهمترین بخش کار در برنامه نویسی، ویرایش کردن کد نیست؛ بلکه خروجی نهایی و دیباگ کردن کدهاست. پس برنامه نویسان برای راحتی کار خود نیازمند یک نرم‌افزار هستند که تمامی این قابلیت‌ها را در اختیارشان قرار دهد. IDE‌ها نیز تمام ویژگی‌ها و نیازمندی‌های برنامه نویسان را فراهم کرده و انجام می‌دهند. لازم به ذکر است که برای هر زمینه برنامه نویسی، IDE‌های متعددی توسط شرکت‌های مختلف ایجاد شده اند.

در نوشتن و استفاده کردن از زبان‌های مفسری نیز از IDE‌ها استفاده می‌شود. درست است که زبان‌های تفسیری نیازی به کامپایل شدن ندارند، اما ویرایش کد و دیباگ کردن یا همان خطایابی را نیاز داشته و باید از IDE‌های حوزه خود استفاده کنند.

چکیده مطلب “انواع زبان های برنامه نویسی

در مطلب فوق درباره اهمیت زبان‌های برنامه‌نویسی و دلایل استفاده از آن‌ها صحبت کردیم. فهمیدیم که زبان‌های برنامه‌نویسی در نهایت بایستی به زبان ماشین تبدیل شده تا در پردازنده اجرا شوند. علاوه بر این موارد، تفاوت زبان‌های چند سکویی و نیتیو را نیز مورد بررسی قرار داده و گفتیم که زبان‌های Native در سیستم عامل‌های خود بهترین عملکرد و خروجی را خواهند داشت. در پایان هم برخی از انواع زبان‌های پرکاربرد برنامه‌نویسی را معرفی کرده و با ویژگی‌های هر کدام از آن‌ها آشنا شدیم.

در صورتی که سوالی درمورد انواع زبان‌ های برنامه‌ نویسی دارید می‌توانید در ادامه همین صفحه و از بخش دیدگاه‌ها سوالاتتان را مطرح کنید.